Kefalonia, vrijdag 3 juni

Odyssey appartementen, Zola, Kefalonia, vrijdag 3 juni 19.30.

Na een lang ontbijt op weg voor de toeristische ”hoogte”punten van het eiland maar ook op zoek naar een nieuwe geheugenkaart voor de camera. De techniek laat ons een beetje in de steek dit keer; m’n Mac Air die de geheugenkaartjes niet herkent en nu een geheugenkaartje dat geformatteerd wil worden maar dat niet doet.
Eleni dacht dat we er een Sami eentje moesten kunnen komen maar het lukte al in Aghia Efimia, gewoon in een supermarkt aan de haven tegenover het cafeetje waar een verse orange juice dronken.

Een van de toeristische hoogtepunten is een grot met een meertje, Melissani Lake, erin waarop je met een bootje wordt rondgevaren. De grot is een soort ”cenote” zoals we ook gezien hebben in Yucatan, Mexico. In de baai bij Sami komen verschillende van deze ”cenotes” voor maar deze is dus een toeristisch hoogtepunt geworden. Het water in het meertje is brak water.
Wat ik heb gelezen is, dat het een hydrogeologisch verschijnsel is waarbij zeewater aan de westkust bij Argostoli naar binnen wordt gezogen en stroomt in ”sinkholes” bij Sami.
In de Griekse mythologie was Melissani de grot van de nymfen.
De grot is in 1951 herontdekt.

Op een kleine afstand, ongeveer tegen de zee aan maar wel iets hoger ligt een tweede meertje, de bodem bedekt met witte stenen. Het ligt in de achtertuin van een restaurant, waar we geluncht hebben; mousaka en gevulde tomaat en paprika. Hier kregen we geen toetje van de zaak.

In Sami hebben we vast kaartjes gekocht voor de veerboot naar Ithaca, kaartjes voor terugreis op woensdag lukte niet vanwege storing/gebrekkig internet maar misschien heeft hij ze morgen wel.
Ook nog het vaarschema van Pessada naar Ágios Nicolaos te weten gekomen: elke dag om 18.00 uur tenzij er een harde wind uit het noord-westen waait!

Toen naar het klooster van Gerard, zoals Eleni het noemt; Ágios Gerásimos, het meest bezochte klooster van het eiland. De nieuwe kerk die overdadig met marmer versiert is, was niet te bezichtigen, wel het oude kloosterkerkje waarvoor een nog door Gerásimos in de 16e eeuw geplante plantaan staat. Een van de fresco’s in de kerk laat Gerásimos zien op zijn sterfbed.
Gerásimo was een monnik, die toen hij enkele jaren na zijn overlijden werd opgegraven, nog een intact lichaam bleek te hebben. Waarschijnlijk was het de gewoonte om na een paar jaar de botjes in een klein kistje te doen en bij te zetten in een kerk, zoals ze op Samos doen/deden. Enfin hij werd heilig verklaard en hij ligt nu in een schrijn en door twee kleine openingen schijnen de gelovigen zijn lichaam te kunnen kussen maar omdat er een hekje bij de schrijn stond hebben we die niet van zo heel dichtbij bekeken.
Via een luik en steile ladder kom je in een grot waarin de heilige een tijdje heeft geleefd, maar daar stond een hekje omheen.
In de tuin staat een prachtige boom ( 4 stammen), het lijkt een soort ficus, met prachtige bloemen.

Intussen was het al na vijven en zijn we via de kustweg ipv bergweggetjes teruggereden, resultaat: niet verdwaald!!
Nog wel even foto’s gemaakt van de scheve kerkspits van Kourouklata, die we de afgelopen dagen al vaker hebben gezien maar nu is hij dus vastgelegd op een foto (voordat hij omvalt bij de volgende aardbeving!

Nu is het wachten op onze gegrilde kippenpootjes met Griekse salade onder het genot van een lekkere ouzo.