Te Anau-1, donderdag 16 maart

Te Anau Downs, Fjordland Park Lodge, 20.50

We zitten hier echt ”in the middle of nowhere”, een half uur rijden ten noorden van Te Anau over State Highway 94, de weg naar Milford Sound. Onze Lodge is tamelijk basic, een paar verschillende stoelen, een formica tafeltje, wat verschillende borden, net wat er voorhanden was. Het is Nieuw Zeeland zoals we dat van vroeger kennen, functioneel maar geen toeters en bellen.
Internet is MB’s kopen en doorgaans is de verbinding goed in de ruimte bij de receptie, aldus de receptioniste. Vanavond ga ik daar niet meer zitten dus het verslag komt vandaag niet!

Vanmorgen voelde Gerard zich beroerd, iets verkeerd gegeten (lunch gisteren?) en en dus weinig en slecht geslapen en net vandaag hadden we een lange rit voor de boeg.
Ontbijt bij Emma & James ging er ook niet echt in, behalve een stukje cake en een banaan.

Vanuit Wanaka zijn we het eerste stuk niet gereden over Highway 6 maar hebben we een kortere weg genomen, via Cadrona.
In Cadrona staan nog een aantal oude gebouwen. Een daarvan is het Cadrona Hotel, een van de oudste hotels in Nieuw Zeeland. Het bestaat al sinds 1863.
Ik weet natuurlijk niet hoe de lange route was maar deze ”short cut” was adembenemend mooi, boven in de bergen was het behoorlijk mistig terwijl we tot dan toe een hele heldere lucht hadden; wel koud. Tijdens het afdalen kwamen we weer uit de wolken en zagen prachtige uitzichten; de foto’s zijn mooi maar geven niet echt weer hoe mooi het was. Zoveel verschillende dieptes, zoveel kleuren groen….

Arrowtown, een voormalig mijnwerkersstadje, zijn we doorgereden en dat gold ook voor Queenstown dat prachtig is gelegen aan een groot meer. Het was er verschrikkelijk druk, geen parkeerplaats te vinden, dus ook daar geen uitstapjes.

We vonden langs de weg wel een aardig tentje om te lunchen. Alles werd vers klaargemaakt, geen sandwiches die al klaar liggen maar vers gepocheerde eitjes benedict. Lekker, en Gerard kreeg ze ook goed weg. Ergens langs de route zijn we gestopt en heeft hij een uurtje geslapen.
Intussen begon ik me zorgen te maken over de boottochtjes die we willen maken. Als het overal zo druk is zouden ze misschien wel volgeboekt zijn.
In Te Anau bij het Informatie Centrum bleek het allemaal mee te vallen. Morgen kunnen we naar de Milford Sound. Een cruise van 2 uur en een mooie route ernaar toe van minimaal 2 1/2 uur; met stops gaat het meer tijd kosten.
Donderdag staat de Doubtful Sound op het programma. Voor allebei kaartjes geregeld en nu weten we ook waarom er in de folders geen prijzen staan. ”Omdat ze steeds wijzigen” aldus het meisje maar ik denk eerder dat de prijzen afschrikken. Naar Milford Sound valt nog mee maar de cruise naar Doubtful is duur, ook al ben je 7 uur onderweg (boot - bus - boot - bus - boot)

Vanmiddag moesten ook nog inkopen doen voor de komende dagen want het restaurant is dit seizoen gesloten en de supermarkt en ook benzinepomp zijn in Te Anau, een half uurtje rijden.
Het koken met de weinig beschikbare middelen en spullen is een uitdaging maar het lukt toch heel aardig.

Donderdag 16 maart, Te Anau op een terras aan het water in de zon 16.55
Om 14.00, op de boot terug van de Doubtful Sound, de uitslag van de verkiezingen in Nederland gehoord! Blij, samen met 2 Nederlandse jonge stelletjes, dat de PVV niet de grootste is!
Het verslag van vandaag volgt nog, ik heb maar 30 minuten en 50 MB om onderkomens te boeken, het nieuw te kijken en dit verslag weg te doen. Wordt vervolgd dus…