Kanchanaburi maandag 21 oktober

Door: Will

Blijf op de hoogte en volg Gerard en Will

21 Oktober 2013 | Thailand, Kanchanaburi

Vanmorgen met ongeveer de hele groep om 8.15 paraat om naar het TBRC te gaan. Ontvangst door Rod Beattie, Terry, Andrew en nog een tal medewerkers. Rod hield een welkomstwoord en vertelde over het museum en haar doelstelling. Van Ronald kreeg hij officieel een cheque overhandigd met de bijdrage van SHBSS aan de lift. Hij nodigde mij toen uit om de lift officieel in te wijden. Iedereen kreeg voldoende tijd om het museum te bekijken. Ik heb met Felix wat zaken bekeken en wat weet hij veel. De documentairemakers zullen blij zijn met de antwoorden die hij gaf op mijn vragen want hij bleek "aangelijnd"te zijn dus het is allemaal opgenomen.
Later bij de koffiepauze overhandigde Yvonne van Genuchten het Van Heutzschildje.
Nu is de batterij leeg en moet ik aflsuiten.

21 Oktober 2013 - 19:21

Bibiana:

Hi Will,

Ja, Felix is een lopende encyclopedie, wat een geheugen heeft hij hè, onvoorstelbaar.

Ik kan het woord 'schildje' niet meer horen, hahaha. Het is trouwens Yvonne van GENUGTEN ;). Gisteren zijn trouwens de uitnodigingen voor de veteranen verstuurd en wij en de andere vrijwilligers hebben digitaal een uitnodiging ontvangen van Henk van de Conferentie op 12 december a.s.

Tot jouw volgende verslag.

Liefs/groetjes, xxx

22 Oktober 2013 - 00:06

Geertje:

Super dat Felix nog zoveel weet en dat dit allemaal opgenomen wordt. We gaan dit later horen.
Jullie zijn nu in het museum en via de site heb ik ook meegekeken

groeten Geertje

22 Oktober 2013 - 20:46

Truus En Jos:

Hallo Will,

We lezen met grote belangstelling je reisverslagen. Wat bijzonder om deze reis te maken in aanwezigheid van veteranen. Mannen die het zelf nog hebben meegemaakt en die uit de eerste hand kunnen vertellen wat er zich heeft afgespeeld. Moet voor hen toch ook heel confronterend en aangrijpend zijn. We vernemen graag je vervolg ervaringen.
Groeten van Truus en Jos

25 Oktober 2013 - 10:25

Caspar Van Looveren:

Hallo Wil,

Interressant om te lezen wat er zoal gebeurt. Wat ik mij afvraag is hoe de beleving is van de verschillende deelnemers is. De ouderen die weer terug gaan naar wat hun overkomen is en de overige deelnemers die daar veel minder mee hebben. Hebben die er af en toe geen last van als de oud gevangenen wat langer willen blijbven om hun gedachten en emoties de vrije loop te laten in de wetenschap dat dit de laatste keer is dat ze daar zijn?

groetjes van Caspar