Opal Hotsprings, Matamata, dinsdag 28 Februari

Opal Hotsprings 27 februari 2017 20.32 uur.

Even alvast een begin maken van een verslag van de laatste paar dagen voordat het eten klaar is.
Peter is met Gerard bezig te ontdekken wat het probleem is waarom de camera niet herkend wordt door de computer.

28 februari 16.30 uur.
Mijn computer eindelijk weer terug…..er was een probleem met foto’s die gisteravond van het geheugenkaartje waren verdwenen omdat in de stress het verkeerde kaartje werd geformatteerd.
Gelukkig zijn ze nu allemaal weer terug en er is ook een usb ding gekocht dat de kaartjes kan lezen.

Zaterdagochtend samen met Pete en Harper ontbeten en naar Matamata gereden waar ons resort voor de komende week ligt, genaamd Opal Hotspring.
Even later kwam het eerste busje met Canadezen. De meesten kenden we van de eerste reünie in Nederland: Martin & Angie, Tina, Tony, Doris en Koosje. Koosjes dochter Darlene & Jim en hun oom John kenden we van De Canada-reünie. Dodie, dochter van Doris met haar dochter Sarah en Joan kwamen later en maandag arriveerden Carrie en Bill en Greg, de zoon van Tina.
De kamers werden definitief of voorlopig toegewezen omdat niet alle kamers /units beschikbaar waren. De ”conference room” mét keuken hebben we ter beschikking zodat we ontbijt, lunch en avondeten zelf kunnen regelen.
Zaterdagavond was er een gezamenlijke bbq bij de camper van Rolf en José.

Zondagochtend ontbijt in de ”conference room” waarvoor we bijna te laat waren want er was geen tijd gepland, er was nog een beetje bacon en roerei over. Darlene is een vroege opstaander en ze had het ontbijt klaargemaakt en tot nu toe heeft ze het elke ochtend gedaan. Vandaag hebben we een kookboek gekocht van Annabel Langbein, een Nieuw Zeelandse kok, om haar bij het afscheid te bedanken.

Zondagmiddag zijn we naar de ”Hamilton Gardens” geweest. Leuke tuinen zoals Italiaans, Engels, Japans ect. Tegen 14.30 uur moesten we verzamelen voor een boottocht over de Waikato rivier. Deze rivier is erg belangrijk in dit gebied omdat het een tamelijk vlak en vruchtbaar gebied is waarin zich veel veel boeren-immigranten hebben gevestigd voor veeteelt, melkkoeien en paarden. Vooral Matamata is beroemd om z’n paarden.
Een boottochtje is altijd leuk om te doen, de oevers zijn groen, er staan prachtige, hele dure, huizen en hier en daar speelden kinderen in het water. Dat gebeurt alleen op de plekken waar de stroming niet zo sterk is, ze spartelen, zwemmen en springen op sommige plakken ook van de rotsen.
Het plan was om in de ”Gardens” te eten maar dat ging niet door want de food trucks waren er zondag niet. Dus allemaal naar Mira en Greg’s huis waar grote bakken eten van de afhaalchinees werden neergezet. Het vuurtje in de buiten open haard en pizzaoven ging aan dus toen het later op avond wat koeler werd bleef het goed vertoeven.

Maandagochtend 9.30 appél voor de tocht naar de oostkust. De eerste stop was een uitkijkpunt op de Kaimai Mamaku, een winderig plekje met een fantastisch uitzicht over de Waikato rivier en het vruchtbare groene land.
In Bethlehem (gesticht door erg gelovige protestanten) was een wijnproeverij gepland bij Mill’s Reef.
De proeverij werd geleid door een snel pratende man die af en toe echt langzamer probeerde te praten. In een recordtijd proefden we zeker 8 wijnen, de witte waren: sauvignon blanc, pinot gris, pinot noir en een gewürztraminer, toen een krachtige rosé en daarna nog 4 rode wijnen waarvan ik laatste, een syrah, erg lekker vond.
Op het landgoed stonden avocado bomen maar helaas hingen de vruchten te hoog. De donker gekleurde avocado’s zijn dus al donker terwijl ze rijpen.
Na een heerlijke lunch in het restaurant van Mill’s Reef ging het verder naar Tauranga, een van de grootste havensteden van Nieuw Zeeland en het iets verderop gelegen Mount Manganui. De laatste is een toeristenplaats waar veel Nieuw Zeelanders een vakantie appartement hebben.
De groep splitste zich op, wij gingen met Joan, Wies en Peter naar het centrum, dat was de bedoeling maar na een telefoontje met Mira werd het een blokje rond want voor het centrum hadden we linksaf gemoeten in plaats van rechtsaf. Koffie gedronken in een echte ”coffeeshop”. Voor mij de eerste ijskoffie van deze vakantie, want zelfs in Maleisië is dat er bij ingeschoten!
Op het strand staan borden met een tsunami warning, in feite is de hele landtong gevaarlijk als dat gebeurt en moet je of Mout Manganui op of een heuvel aan de ander kant.
Als er een aardbeving met een tsunami dreiging is gaan er sirenes af en moet mensen maken dat ze naar hoger gelegen punten gaan, in de auto vluchten wordt afgeraden vanwege de files die gaan ontstaan.

Gisteravond heeft Koosje soep gemaakt, (met behulp van Wies die de groenten moest snijden) met broodjes en er waren nog restjes chinees. Ik denk dat na de copieuze lunch op het wijngoed niemand uitgehongerd was.
Net zoals maandagavond nog een drankje en sigaretje. Die kunnen we trouwens beter op rantsoen zetten want een pakje sigaretten kost hier NZ$ 26,50 (ongeveer 18,50), de regering wil Nieuw Zeeland rookvrij hebben in 2020!

Vandaag ging het merendeel van de groep naar de plaats waar de Hobbit films zijn opgenomen; een excursie van 2 uur voor NZ$ 71.-, maar bij terugkomst zeiden ze allemaal het geld waard was geweest.
Gerard, Rolf en Peter waren dus bezig in Cambridge om foto`s te redden en waren tegen 16.00 uur weer terug.
Wies, José, Koosje en ik zijn in de hotpool (37°) geweest en dat was lekker, zelfs toen het even regende. Na de lunch nog even naar Matamata geweest om sigaretten voor Tony te halen, het kookboek voor Darlene (en natuurlijk ook eentje voor mijzelf) en walnoot cake voor bij de koffie/thee.

Het is nu 17.50 uur en ik heb net de spagetti-saus geproefd die Darlene en Koosje hebben gemaakt voor ”tea” vanavond. ”Tea” (of supper) is avondeten in Nieuw Zeeland, dit ter informatie voor degenen die hier op vakantie willen gaan!!!! In Engeland wordt "tea" in gezinnen met kinderen, waar tamelijk vroeg wordt gegeten, ook wel gebruikt maar hier is het algemeen en heeft iedereen het over ”tea”, er wordt overigens géén thee bij gedronken -:)

Of er de komende dagen berichten komen weet ik nog niet, we gaan nog naar de Waitomo caves en naar Rotarua en dat konden wel eens lange dagen worden.
Net de spagetti-saus voor te tweede keer geproefd: perfect!! Leuk dat ik nu de proever ben en niet degene die kookt. Toch nog een beetje melk erbij en dan is het helemaal top!