Prince Rupert, 24 september

Vanmorgen in de regen vanuit Smithers verder over Highway 16 naar het westen voor onze laatste dag in de West Canadese wildernis. Eerst via The Hazeltons (3 dorpen) in noordelijke richting en dan naar Terrace in zuidelijke richting, vervolgens naar Prince Rupert in zuid-westelijke richting. Deze route gaat zoals gewoonlijk langs een rivier. Eigenlijk is het bijna standaard: een weg, een spoorlijn en een rivier, zo kom je bergen door zonder haarspeldbochten.
In Moricetown, een Indianendorp genoemd naar een missionaris, versmalt de Bulkley rivier tot een smalle canyon. Hier hadden we het geluk dat een aantal Indianen aan het vissen waren op een traditionele manier, niet met speren maar met een schepnet aan een hele lange stok. Als je ziet hoe ze het doen verwacht je dat hier ook jonge mensen op het kerkhof liggen. Ze zekeren zich wel met een touw maar of je daarmee een val in de canyon overleeft?? We hebben niet gezien dat ze iets hebben gevangen maar ik zag er wel eentje met een grote vis (zalm?) sjouwen.
Bij een van de Hazeltons is een (suspension bridge) hangbrug, 76 meter boven de Bulkley rivier, gebouwd in 1931. We zijn er twee keer overheen gereden (heen en terug) en het lijkt wel of hij een beetje beweegt. Deze brug is de 4e hangbrug hier, de eerste twee zijn gebouwd door de Indianen, de eerste van hout en ”cedar ropes”, bij de tweede hebben ook materiaal gebruikt van de aanleg van telegraaflijnen.
Tegen de middag werd het droog, zonnig en zelfs een beetje warm maar dat duurde niet zo heel lang, na onze lunchpauze tegen 14.00 uur hebben we alleen maar regen of heel veel regen gehad.
Gelukkig waren we toen de 2900 meter hoge Seven Sisters al voorbij, ze hingen wel gedeeltelijk in de wolken maar we hebben toch ook besneeuwde toppen kunnen zien.
Door de vele regen waren er overal watervallen te zien op de berghellingen en op een plaats kreeg onze auto zelfs een kleine douche. Overigens is het voordeel van het koude weer dat er geen ”bugs” (vliegen en muggen) meer zijn, met warm weer is dat echt een plaag.

In deze streek zijn verschillende Indianendorpen. Deze stammen of clans zijn niet verdreven uit hun oorspronkelijke gebied zoals dat op veel plaatsen wel is gebeurd.
We zijn ook nog een heel stuk door een Indianenreservaat gereden maar ik heb niet het idee dat ze er veel aan hebben want het zijn alleen maar berghellingen, direct naast de weg, de spoorweg en de rivier.
Het laatste stuk reden we langs de Skeena rivier die breder en breder wordt naarmate je dichter bij Prince Rupert komt.
Hier bij de kust missen we de mooie kleuren van de bomen, ze kennen hier geen Indian summer, hooguit een paar dagen voordat de bomen hun bladeren verliezen.
In Prince Rupert goot het, regen is hier de normale gang van zaken, het regent ongeveer 300 dagen per jaar. Omdat het aan de warme golfstroom ligt is het een ijsvrije haven van waaruit veel hout(producten) worden verscheept over de wereld.

Vanavond hebben we gegeten in een Italiaans restaurant met uitzicht op zee. Het was weer droog en we zagen een prachtige zonsondergang!

Morgen gaan we met de ferry door de Inside Passage naar Vancouver Island, een reis van 22 uur.