Zaterdag 29 december; Johor Bahru

Citrus Hotel, Johor Bahruh, zaterdag 29 december, 9.30

In de ontbijtzaal van het hotel waar we gisteravond rond 23.00 hebben ingecheckt. Ik had al een reservering maar Edward heeft tegen 20.00 uur gebeld dat we laat zouden zijn.

Gistermorgen bracht een heel aardige taxichauffeur ons naar Woodlands Station, de prijs viel erg mee, nog geen S$ 25,- en dat was inclusief alle informatie die hij ons onderweg gaf: over de spoorlijn en de waterpijpen langs het spoor die van Maleisië naar Singapore gaan, het water wordt daar ”bewerkt” en gaat dan weer terug.
Hoewel de 2 landen bepaald geen vrienden zijn wordt er op bepaalde punten samengewerkt. Zoals Edward uitlegt: 2 vrienden die ruzie hebben, met de rug naar elkaar staan maar wel elkaars hand vasthouden.

Op het station moesten we wachten totdat we konden inchecken. 2 Dames zagen de mah jong sticker op onze koffers en daarover kregen we vragen. Resultaat: hun visitekaartjes in mijn tasje en ons mailadres in hun telefoon…
Ook in de trein kregen we aanspraak…we zien inderdaad geen westerlingen hier dus men is nieuwsgierig en wil weten waarom we hier zijn.
Bij de douane was er nog even een klein probleem. Ik moest mijn koffer uitpakken want er zou een fles "liquor" (sterke drank) in zitten. ??? Liquor, nee die had ik niet bij me....maar hij bedoelde de fles champagne die ik helemaal vergeten was. Ai, Maleisië, moslimland! Het viel gelukkig mee, de beambte begon me omstandig uit te leggen dat ik één fles wijn mocht meenemen als ik langer dan ?? uur in Maleisië blijf.

De treinreis duurde welgeteld 5 minuten. We hadden gereserveerde plaatsen maar dat systeem werkt dus niet, gewoon ergens gaan zitten, maar er worden op deze manier dus niet meer plaatsen verkocht dan dat er stoelen zijn.

Edward had gedetailleerde instructies gegeven voor het station in Johor en zelfs daarmee was het lastig de goede uitgang te vinden want het was zo druk en je wordt gewoon in de menigte meegevoerd. Maar het lukte en daar was de hele familie Lim. Kinderen alle drie wat groter, Edward en Michelle onveranderd. Zo leuk om ze weer te zien.

Het plan was om eerst te gaan lunchen: "mee rebus" had Edward bedacht want dat kon je het best in Johor eten, en daarna naar het paleis museum.
De mee (bami) was lekker maar het museum was gesloten….wordt dit het lot van deze reis???
3 Gesloten musea in 3 dagen!! Dus naar een volgend museum…..ook gesloten!!!!

OK, dan maar naar Starbucks in een shopping mall voor koffie en Starbucks was natuurlijk wel open.
Daarna zijn we naar een lokatie buiten Johor gereden: Senibong Cove aan de Johor Strait met allemaal restaurantjes aan het water en daar hebben we ook gegeten. De witte wijn was nog wel een probleem want die werd wel volgens de regels van de kunst in een ijsemmer met water en ijs gezet maar hij was warm. De assistent manager en later de manager erbij maar ze weten er niet goed mee om te gaan.
Het was gezellig en het werd later en later zodat we pas laat in het hotel waren want er was ook nog verkeerschaos in de stad.

Het volgende bericht komt pas vanuit Kuala Lumpur want onze homestay in Gemas heeft geen internet.